Damian en Iske hebben sinds anderhalf jaar zelf geen huisdieren meer. Na het overlijden van hun laatste hond hebben ze ervoor gekozen zelf geen dier aan te schaffen, maar gastgezin te worden van Mendoo en zo andere dieren te helpen aan een veilige plek om tot rust te komen.

Wat heeft jullie gemotiveerd om je aan te melden als gastgezin, en hoe lang doen jullie het?

We waren al op de hoogte van het werk van Mendoo . De missie van de stichting: het bieden van een praktische oplossing voor het huisdier, zodat hulpvragers direct gebruik kunnen maken van professionele hulpverlening en hun leven sneller weer op de rit hebben, spreekt ons erg aan. We dragen hieraan graag ons steentje bij. Daarnaast is het heel bijzonder om tijdelijk voor een dier van een ander te mogen zorgen. We voelen ons soms een soort suikeroom en -tante: een paar maanden de dieren extra zorg geven, alsof het een soort vakantie voor ze is. We doen dit nu ongeveer anderhalf jaar.

Wat zijn de leuke en minder leuke kanten van de rol als gastgezin?

Het leukste is het leren kennen van het dier en het uit zijn schulp zien kruipen om zijn logeeradres te ontdekken. Vooraf weet je dat je ze slechts een bepaalde periode mag verzorgen, maar het blijft toch telkens lastig om ze te laten gaan.

Wat vinden mensen uit je omgeving ervan, dat je een gastgezin bent voor dieren die uit een moeilijke situatie komen?

Dat is een leuke vraag. We merken namelijk dat sommige mensen heel nieuwsgierig zijn en er meer over willen weten: hoe is het om dat te doen, hoe zijn de dieren? Andere mensen vinden het lastig om te horen dat er dieren en mensen zijn die in een lastige situatie zitten. Het is dan confronterend om te horen dat dat bij sommigen op het levenspad komt. Doordat de dieren bij ons komen is dat ineens ‘dichtbij’.

Dieren uit een huiselijk geweld situatie hebben vaak een flinke bagage en een andere aanpak nodig. Hoe ga je hier mee om?

Gek genoeg merken we niet altijd iets van de bagage. We hebben nu zeven katten mogen verwelkomen en ze hebben vooral allemaal hun eigen leuke karakter. Het is fantastisch om die karaktertjes langzaam te leren kennen en uit te vinden wat ze leuk vinden. Het is wel zo dat wij ons leven sterk proberen aan te passen aan de katten. Een simpel voorbeeld daarvan is dat we in het begin niet op schoenen lopen in huis. We hebben gemerkt dat veel van de katten dat eng vinden. Soms vinden ze ‘een man’ ook lastiger. Damian is ook heel rustig van zichzelf en omdat hij het initiatief bij de katten laat, zijn ze met hem snel vertrouwd. De ene kat doet er wat langer over dan de ander voordat ze vertrouwd zijn, maar het moment dat ze op schoot kruipen of op een andere manier contact zoeken is dan juist extra ontroerend. Bij elk dier merk je wel dingen die ze lastig, spannend, of eng vinden. Die dingen vermijden we, of we oefenen ze stap voor stap.

De dag van uitwisseling. Hoe zien de eerste 24 uur eruit?

We proberen het huis zo veel mogelijk vrij te maken van de geur van de andere dieren en zorgen dat er veel schuilplekken zijn. Een extra check op plekken die gevaarlijk kunnen zijn om te schuilen is er ook. We willen niet dat een kat ergens achter klem kan komen te zitten als hij een veilige plek zoekt. We hebben altijd water, voer en kattenbakken op plekken staan waar ze onder iets door bij kunnen komen, zodat ze ons kunnen mijden als ze ons nog spannend vinden. Vaak gaan ze de nacht van aankomst het huis op hun gemak verkennen en komen ze de volgende ochtend Iske al begroeten alsof ze haar al jaren kennen. Soms duurt het wat langer en zijn ze de eerste dagen nog wat schrikachtig. Na twee weken zie je een karakter pas helemaal tot bloei komen. Zo hebben we een kat gehad die zo bang was dat hij de eerste dagen overdag vooral op de schuilplekken zat. Na die dagen kwam hij steeds meer los en na twee weken was hij ondernemender, socialer en brutaler dan de andere katten die hier in huis zijn komen ‘logeren’.

Er komt een dag dat je afscheid moet nemen van het (gast)dier. Hoe ga je hier mee om?

Wat heel fijn is, is dat de stichting op tijd bericht geeft. Zo kunnen we aan het idee wennen. Verder is het simpelweg een niet leuke dag als ze gaan, maar proberen we het voor hen zo makkelijk mogelijk te maken. De reiskennels zetten we een week of twee van tevoren klaar, zodat ze daar makkelijk in willen op de dag van vertrek. Af en toe iets lekkers in de kennel geven, maakt dat ze er op de dag van vertrek makkelijk erin stappen.

Wat vind je van de samenwerking met Mendoo en hun maatschappelijk belang?

Onze ervaring met Mendoo is dat er niet alleen veel inzet is voor de samenleving, de mensen en dieren, maar ook een plezierige sfeer en veel betrokkenheid naar gastgezinnen.

Welke tips wil je nieuwe gastgezinnen meegeven?

Zorg voor tijd. Juist door samen tijd door te brengen, waarbij je het initiatief aan het dier laat, wordt het een ontdekkingsreis om dit karaktertje te leren kennen en samen te zijn gedurende de tijd die er is.

Laat het initiatief aan het dier en leer goed te kijken naar zijn gedrag. Wat wil het wel? Wat niet? Wat heeft het nodig? Waar heeft het last van? Wat vindt het leuk?

Zorg voor een rustige (vrije) dag op bij aankomst en de dagen erna. Maak de plek waar het dier de eerste dagen mag zijn volledig veilig. Het dier is dan nog niet aan je gewend en wil mogelijk niet benaderd worden. Denk daarbij aan simpele dingen zoals bij katten het dichthouden van ruimtes waar de kat in wasmachines, op te hoge kasten, of ovens kan kruipen. Om maar iets te noemen. Pas als het dier vertrouwd met je is, kan je wat meer ‘avontuur’ op zoeken. Je kan het dier dan vaak wel wegroepen, tegenhouden of sturen. De eerste dagen kan dat of nog niet werken omdat het dier je nog niet kent en vertrouwt, of onaangenaam zijn voor het dier.