Annemiek (41), één van onze gastouders, vangt huisdieren op van vrouwen die moeten vluchten voor huiselijk geweld.
Annemiek vertelt: “Uit onderzoek blijkt dat vrouwen in een situatie met huiselijk geweld hun vlucht vaak een jaar uitstellen als ze geen onderdak hebben voor hun huisdier, met alle gevolgen van dien. Omdat ik me sterk wil maken voor dieren én mensen, is gastgezin zijn voor Mendoo een goede combinatie. Mendoo vangt allerlei huisdieren op: honden, katten, knaagdieren, vogels en zelfs reptielen. De gedachte is dat een dier nooit een belemmering mag zijn om te vluchten. Door de dieren tijdelijke opvang te bieden, kunnen vrouwen werken aan hun herstel en toekomst. Mendoo zet zich ook in om de opvanglocaties voor vrouwen huisdiertoegankelijk te maken, zodat hun dier mee kan. Gelukkig is er steeds vaker begrip voor dat een dier deel uitmaakt van het gezinsleven, en dat het naast troost ook routine in de dag brengt.
Als een vrouw vlucht vanwege huiselijk geweld zorgen wij voor het huisdier.
Mijn man en ik hebben allebei in de psychiatrie en verslavingszorg gewerkt. Daar kregen we mee hoe belangrijk het is dat iemand in een hersteltraject de rust heeft om aan zichzelf te kunnen werken. Geen zorgen hoeven hebben om een huisdier, draagt daaraan bij. Toen we via sociale media lazen dat Mendoo gastouders voor grotere honden zocht, leek ons dat een goed idee. We kregen een leuke rottweiler in huis waarvoor we anderhalf jaar hebben gezorgd. Om de week brachten we via de stichting verslag uit aan de eigenares. Zij bleef anoniem vanwege haar veiligheid. Uit haar berichten terug kregen we een beetje mee in welke situatie ze zat. Het maakte ons nederig en dankbaar, je merkt dat je écht iets wezenlijks bijdraagt. Toen onze oppashond terugging naar haar baasje, gaf dat een dubbel gevoel. We hadden haar graag gehouden, maar dat dier was voor haar baasje de enige reden om op donkere dagen te blijven vechten voor een eigen plek. Het mooie is dat we de vaste oppas zijn geworden, er is een vriendschap ontstaan tussen de eigenares en ons. Het gaat gelukkig goed met hen allebei, dat is natuurlijk fantastisch! Inmiddels staan we dan ook weer aangemeld voor de opvang van het volgende huisdier.”
Dit artikel is eerder verschenen in de Libelle.
